Een deel van de tickets voor het optreden van Beyoncé in het Koning Boudewijnstadion is verkocht aan variabele prijzen. Dat leidde tot kritiek, want die ‘dynamic pricing’ kwam vooral neer op duurdere kaartjes. “Ik begrijp dat mensen zich bekocht voelen”, vertelt Dirk De Corte, professor cultuurmanagement aan de Universiteit Antwerpen.
Fans van Beyoncé die nog geen ticket hebben voor haar show op 14 mei in het Koning Boudewijnstadion zijn eraan voor de moeite. Op ongeveer een uur tijd waren vandaag alle 50.000 kaartjes verkocht. De manier waarop dat voor een deel van de tickets gebeurde, was nieuw: de prijs van de zogenaamde ‘platinum tickets’ schommelt mee met de vraag. Voor een optreden van de Amerikaanse popster betekent dat vooral dat ze een pak duurder werden. Terwijl de prijs van gewone tickets varieerde tussen 63,70 euro en 182,50 euro, kostte een platinum ticket gemakkelijk drie keer zoveel. Het gevolg van de “dynamic pricing”, die concertorganisator Live Nation voor het eerst in ons land toepast.
Live Nation zelf schuift het systeem naar voren als alternatief voor de zwarte markt. “Bij een klassiek prijsmodel worden tickets opgekocht door ‘scalpers’”, vertelt professor cultuurmanagement Dirk De Corte (Universiteit Antwerpen) in De Wereld Vandaag op Radio 1. “Die kopen tickets en verkopen ze door aan veel hogere prijzen. Daar hebben ze in de popindustrie genoeg van.” De redenering: via deze tickets weten fans tenminste zelf wat ze kopen en komt het ticketgeld ook gegarandeerd bij de artiesten terecht.
Beyoncé is dan ook lang niet de enige die gebruikmaakt van de dynamische prijzen. “Bruce Springsteen was de eerste die voor ophef zorgde. Bij zijn concerten gingen prijzen van tickets tot wel 4.000 dollar. Toen hij daar werd op aangesproken, antwoordde hij laconiek dat wie na het optreden klachten had, zijn geld kon terugkrijgen.”
Premier League
De variabele prijzen hebben niet alleen in de muziekindustrie hun intrede gedaan, ze bestaan al een pak langer om bijvoorbeeld vliegtuigtickets te bestellen. Ook in de sportwereld komt het systeem van de grond. “Engelse voetbalploegen doen het”, haalt De Corte aan. “Kijk naar Liverpool. Ze verkopen de helft van hun tickets aan abonnees en doen voor de helft aan dynamische prijszetting. Daardoor ligt hun gemiddelde opbrengst uit tickets drie keer zo hoog als bij een ploeg als West Ham United.” Voor abonnees van Liverpool komt dat zelfs voordelig uit: door de hogere prijs die gelegenheidssupporters betalen om naar een wedstrijd te komen, kan de club goedkoper abonnementen aanbieden.
Vlaamse volksaard
Toch leidt die ‘dynamic pricing’ vooral tot onbegrip. “Ik kan begrijpen dat mensen zich bekocht voelen en je kan ook wel de vraag stellen of het ethisch wel kan”, werpt De Corte op. Uit onderzoek dat een van zijn studenten uitvoerde, blijkt dat bezwaar in praktijk niet echt door te wegen, tenzij het om kindervoorstellingen gaat.
“Maar de appetijt is in Vlaanderen sowieso niet zo groot. Mensen verkiezen een vaste prijs boven een potentieel verlies, ook als dat betekent dat je winst zou kunnen maken”, concludeert hij. “Ik kan de wrevel die erover bestaat dus wel begrijpen. Dat zal onze volksaard zijn, zeker?”