Bondscoach Sven Vanthourenhout noemde het voor zijn Belgische selectie het kersje op de taart: de wereldtitel van Thibau Nys bij de beloften mannen in Hoogerheide. Een profiel van de Belgische crosser, die met zijn Nederlandse vriendin aan zijn zijde klaar lijkt om de veldrittop te bestormen.
Een immense druk, die moet Nys zaterdag voor zijn wedstrijd gevoeld hebben. Hij verwoordde het zelf misschien nog het beste. ‘Win ik, dan win ik. Maar als ik verlies, dan staan de kranten daar vol mee en niet met wie er gewonnen heeft.’ Dat gevoel leeft ook bij enkele van de concurrenten van Nys, waaronder de sterke Nederlander Tibor Del Grosso, die zaterdag tweede werd achter de Belg op het WK.
Ondanks de pressure op zijn schouders stond Nys scherp aan de start in Hoogerheide, daar hij de cruciale beslissing al voor de race maakte. De kwieke Belg zag namelijk dat Del Grosso, toch zijn grootste concurrent, en diens landgenoot David Haverdings startte op de zogenoemde small birds-banden, terwijl Nys voor een band met meer grip koos.
Met die banden wist Nys dat hij beter door het technische bos zou rijden en dat buitte hij direct uit. Al in de tweede ronde nam hij zo vier á vijf meter afstand van Del Grosso, die uiteindelijk moest wisselen van banden en zo in een lastig parket terecht kwam. ‘Ik wist dat ik over had en bleef druk zetten. Het was echter moeilijk om alleen te rijden. In de technische gedeeltes voelde ik me goed, maar op de rechte stukken was het zo zwaar met deze wielen. Ik heb het echter geflikt en de perfecte race gereden’, stelde de zoon van Sven.
Na afloop kwam hij er ook nog eens op terug dat dit een groot doel was. ‘Ik wilde dit zo graag, het was mijn grootste doel van het jaar. De druk was groot, vooral vanuit mezelf. Er kon van alles fout gaan, dus ik kon me niet bedenken hoe dit zou zijn’, aldus de dolgelukkige crosser uit België.
Nederlandse vriendin had meer stress dan Nys zelf in Hoogerheide
Dat hij uit een crossfamilie komt met vader Sven, is een feit wat natuurlijk al lang en breed bekend is. Zijn vriendin uit Nederland is echter ook een belangrijke schakel in het plan dat Nys de komende jaren wil trekken. Anna Eikendal, een hardloopster van origine, sleepte deze winter in de mixed zone heen en weer met de fiets van haar vriend en de bloemen die hij keer op keer in ontvangst mocht nemen.
‘Ik en de hele familie hadden veel stress. De enige die geen stress leek te hebben, was hijzelf’, vertelde de vriendin van Nys na afloop van het WK aan VTM. ‘Voor mezelf was het hartslag 200. Niet normaal. Ik heb de hele tijd in de post gestaan. Ik denk dat het heel veel betekent voor hem, omdat het zijn laatste wedstrijd was bij de beloften.’
Nu hij zijn laatste cross bij de beloften dus gereden heeft, is het tijd voor Nys om het wegseizoen aan te vangen bij de grote jongens van Trek-Segafredo. Daar maakte hij afgelopen winter al deel uit van het trainingskamp. ‘Ik ben echt, ik zal niet zeggen verrast want ik had het wel verwacht, heel aangenaam opgevangen in de groep. Het was een heel warm welkom en ik heb geen moment het gevoel gehad dat er jongens in die groep boven de grond zweven’, zo liet Nys, die zijn wegseizoen op 15 maart aan zal vangen in Nokere Koerse, weten.